Het is haast niet te geloven, het is gewoon al eind juni. Bijna de helft van 2014 zit er al op, de tijd vliegt! Juni is altijd een van mijn favoriete maanden geweest, omdat het voor mij symbool staat als bijna-vakantie. Ik krijg dan echt van die blije kriebeltjes in mijn buik. Toen ik nog op school zat dacht ik altijd “nog een paar weken en dan begint de zomervakantie”. En nu jaren later, word ik nog steeds blij van de maand juni.
Gisteren, zo'n toch-nog-niet-zo-warme juni- avond zat ik te denken hoe het toch zover is kunnen komen met die ellendige Belgische geneeskunde. Zij hebben hier mede schuld aan, aan deze rotsituatie waarin ik me bevind.
Mevrouw Onkelinx, minister van volksgezondheid, waarom luistert u niet naar deze schreeuw van mensen die geholpen willen worden. Jaren heb ik van de ene dokter naar de andere gelopen, testen en nog eens testen voor uiteindelijk zelf de juiste conclusie te moeten trekken. Waarom, gewoon omdat er in dit kleine landje geen testen worden gedaan op chronische lyme. Op een terugbetaling moet je al helemaal niet rekenen. Dokters zijn onvoldoende op de hoogte van de symptomen en behandelingen. Zo worden mensen als ik van het kastje naar de muur gestuurd en nog s terug. Hier moet dringend een nieuwe koers gevaren worden.
Al deze mensen die ik nu als mede schuldige aanwijs zouden eens een week moeten voelen wat "wij"voelen, daarbij zelfstandig zijn en op geen tussenkomst moeten rekenen.
Ze zouden wel snel anders spreken of te minste spreken.
Maar de grote schuldige was natuurlijk de teek van 25 jaar geleden.
Bij deze dank hiervoor!
Fieso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten