Na 2.5 week vakantie begint het echte leven weer stilaan vorm aan te nemen. Afgelopen maanden was het me al duidelijk geworden hoe belangrijk het is dat het lichaam in balans is en vrij van alles wat overbodig is, mijn hele balans was ver te zoeken door mijn hormonen die van slag waren wat weer uitwerking had op mijn schildklier en bijnieren zodat mijn lichaam niet goed meer kon ontgiften waardoor ik weer vol liep met giftige toxines. De parasieten kregen weer de kans om alles uit balans te maken. Gelukkig is deze fase opgelost. Vakantie betekent natuurlijk veel verleiding van mijn verboden lijst, hoe goed mijn voornemens ook waren, 1 bolletje ijs, 4 sigaretten, een kleine pasta, een paar slokjes frisdrank. Dus ik heb gezondigd, niet veel maar te veel voor mijn eetgewoonte op z'n kop te zetten. Volgens de dokter terug opnieuw beginnen met heel strikt te eten zonder uitzonderingen met focus op de darmen, het doden van schimmels, zuiveren en helen ervan. Mijn lichaam weet ondertussen na 13 weken heel goed wat het wil en net niet wil, ik moet hier naar luisteren. Maandag vermeerdert de antibiotica zodat het weer een aanpassing zal zijn. Maar met een uitgerust lichaam moet het lukken.
Op vakantie heb ik gevoeld wat rust doet met mij, het maakt me minder ziek. Natuurlijk is een boekje lezen al hangend in de zon op je stoel niet de normale gang van zaken. Veel heb ik niet kunnen doen, geen gejoel van kinderen aan een zwembad, nee gewoon rustig op een stoel zitten en genieten. In de late namiddag als het rustiger was een uurtje zwemmen, een beetje wandelen, eten wanneer je lichaam er nood aan heeft. Ik hoefde alleen maar aanwezig te zijn, voor mezelf gewoon te laten wat er was, mee te doen wat ik kon, mijn lijf kwam wel achterna.
Nu terug thuis is het weer even zoeken, ik wil nog in die rustbubbel blijven, vinden hoe ik die rust kan verder zitten in het dagelijkse leven.
Fieso
