" Ik laat de boel gewoon de boel zijn"

Weer een hectische werkweek geweest, zonder blogtijd. Nog 2 weken door deze harde zure appel bijten en dan hopelijk een paar dagen verlof. Raar om te horen waarschijnlijk maar ik voel me redelijk goed. Na regen komt zonneschijn zeggen ze, en in mijn geval klopt dit als een bus. Ook al weet ik dat er na zonneschijn ook dagen met regen komt. Stortregen is er niets tegen. Maar we trekken ons op aan de goede dagen. Soldaatjes jullie zijn terug in de strijd, ik voel het. Op naar maand 6 met een goed gevoel. De vorige 5 maanden zijn zijn toch snel voorbij gegaan. De momenten dat ik genoten heb staan in deze maanden toch wel haaks aan de momenten die mij enorm teleurstelde of verdrietig, boos of ziek maakte.Maar ik besef dat we niet op de wereld gezet zijn om te leven in constante rozengeur en maneschijn. Ups en downs, deze maken het leven tot wat we zijn, die zorgen ervoor dat je op zalige momenten meer kan genieten dan ervoor. Wat zou ik zijn zonder al dit in mijn leven.... Gelukkiger, wie zal het zeggen?Soms plan ik iets leuks en baal ik enorm dat mijn lichaam zich zo klote moet voelen, nog 7 maanden en we zien verder, een jaartje ouder, wijzer en hopelijk meer vooruitgang.Voor de eerst keer in mijn leven heb ik momenten dat ik tijd heb om stil te staan bij alles. De dingen die ik dan rond mij zie gebeuren en ervaar dan wat alles met mij doet. Ook al reageer ik anders nu op bepaalde situaties door mijn ziek zijn, ik weet toch dat ik nu juist zit. Meer juiste beslissingen maak en conclusies trek die juister zijn dan ervoor. Ik kan nu echt doe boel laten voor wat de boel is, wat een zaligheid.

"Beest, ik haat je zo erg, maar ik zal winnen deze strijd, maandag vermeerderd mijn medicatie weer en hopelijk ga je er onder door, nog een beetje vroeg denk ik...........maar winnen zal ik!!

Share this: