Het goede tegen het kwade. Wat doe ik eraan vroeg ik een beetje moedeloos waarop ik een stille blik kreeg en het korte antwoord " niets" doen we eraan. We gaan rusten, hoe beter je rust hoe sneller het overgaat. Nog minder bewegen, daar ben ik nu net heel goed in. Ik voel me net overreden door een trein maar net niet plat gedrukt. Mijn "nieuwe" eetgewoontes beginnen te wennen. S middags niet snel een boterham, maar een uitgebreid slaatje met alles op en aan om de ganse namiddag toe te komen.
Met hoe minder voedsel ik toe kom hoe minder energie dat mijn lichaam nodig heeft om dit te verwerken.
Ik val af, maar niet spectaculair. Wat op zich goed is. Blijkbaar is mijn lichaam te moe om energie te gaan verbranden. Vandaag weer een nieuwe portie supplementen en vitamientjes besteld. Voel je je al een wrak en kost het nog bergen ook. Ons medisch systeem is toch echt klote.
Ook het sociale gebeuren wil niet mee, hoe leg je vrienden uit dat je ze niet wil zien? Hoe leg je familie uit dat het niet past? Hoe leg je een vriendin uit dat je avondje uit niet kan doorgaan? Dat gaat gewoon niet zonder scheve gezichten. Ik vind het ontzettend moeilijk om hier keuzes in te maken. Het zijn keuzes die ik moet nemen voor mijn gezondheid, ik ben hier eerlijk ik. Het is 99 keer nee en 1 keer ja zeggen.
Deze blog is ook geweldig om in 1 keer mijn verhaal kwijt te kunnen, makkelijker dan iedereen gedetailleerd op de hoogte te stellen. Ik ben ook zeer dankbaar voor de reacties die ik( meestal per sms) op mijn blog krijg. Dank je wel hiervoor!
Ontruimingsbevel voor alle vuiligheid in mijn lijf!!
