Wat een rare titel, voor jullie misschien, voor mij de realiteit. Overprikkeling is een gevolg van lyme, je krijgt het er gratis bij, net als zoveel andere rare dingen. Het is net of ik dwaal in een mijnenveld rond, opletten overal rondom mij. De gevoeligheid voor licht en geluid wordt alsmaar erger. Als ik gordijnen had zouden ze dicht zijn, nu dwaal ik met mijn zonnebril door huis. S'avonds lijken alle auto s wel een lasershow te geven met hun koplampen, ze vuren ze gewoon op me af. Met een zonnebril om 22u s avonds in je auto zitten is ook maar gek dus rol ik misselijk en met fikse hoofdpijn uit mijn auto.
Tv kijken gebeurd alleen nog in absolute stilte, niet leuk voor mijn huisgenoten maar het lukt anders niet. Bij het minste ander geluid beginnen mijn trommelvliezen te dansen en draaien mijn oren precies 180 graden. Daarom ga ik binnen een paar weken een stilte retraite doen van een paar dagen, lijkt me zalig!
Naast dit is er ook goed nieuws, sinds gisteren zijn mijn betablokkers, bloedverdunners met de helft verminderd. Noodzakelijk voor mijn natuurlijke medicatie maar niet zo simpel. Deze dingen moeten afgebouwd worden als het mogelijk is. Op vakantie was mijn hartslag in rust nog steeds rond 120, gisteren en vandaag 85. Dus dat is toch weer een lichtpuntje in de duisternis. Ik,weet het zijn babystapjes, maar vele kleintje maken dan weer een grote stap!
Gisteren was ik echt in zombiemodus, slecht geslapen en dan is er in de werkdag weinig produktiviteit te zoeken. Op zo n "slechte" dag doe je echt alleen maar wat je moet doen, wat inhoud als eten, drinken en zo veel mogelijk voor jezelf te zorgen. Zien dat iedereen zijn werk acceptabel uitvoerd. Ook stond er een dokterbezoekje gepland voor een bloed cheque up. Ook al zei de dokter dat ik super goed bezig was, ik had er geen oren naar......Dat fluisterend stemmetje was er weer " Rusten, rusten,rusten" 17.30, pyama aan en lekker knus onder mijn deken. Laat mij maar, ik vind het wel goed zo. soms moet je gewoon je wilskracht opzij zetten. Gelukkig voel ik me mentaal sterk, af en toe iets opgedraaid, maar voor mijn zijn " goed genoeg" Vandaag een nieuw dagje vol hoop en een lach op mijn mond beginnen we eraan.
