Duizelende draaikolk

Met mijn hoofd draaiend op mijn nek sta ik op een druk kruispunt in de duizelende draaikolk van mijn werk. Nog één dag te gaan en dan begint mijn welverdiende week verlof, rust om duidelijker te zijn. Dat was tenminste waar ik vorige week nog van uitging. Na weer eens een weekend doorwerken besefte ik gisteren toch dat ik alle stoplichten in mijn hoofd tegelijkertijd op rood moest zetten. Hoe hard we ook ons best hebben gedaan het werk geraakt niet klaar. Als zelfstandige betekent dat doorwerken. Rusten, hoe kan ik nu rust vinden in deze chaos? Ik heb voor mijn gevoel enkel als een kip zonder kop rond gerend, ik ben moe, maar ik kan toch niet gewoon in mijn zetel kruipen. Zelfs als ik in een warm bad ga zitten hoor ik het werk roepen. Ik zou het meer gestructureerd moeten aanpakken maar hoeveel lijstjes en schematjes ik maak, de boel draait vierkant. En ik weet dondersgoed dat "ik" het probleem ben. Wie wil er nu verlof in de drukste periode van het jaar, ik dus. Hoe andere het klaar spelen, ik begrijp er niets van.

Wat zou een naald zijn zonder draad, of een kaars zonder vuur? Volgens mij kan ik ook niet zonder werk, en vinden wij samen bij elkaar de juiste betekenis.