Daar lag ik dan op een zwart matje op de grond proberen gewoon "te zijn". De 2 de week mindfulness.Wat vind ik het lastig om mijn gedachten zolang bij mijn lichaam en geest te houden. Na een week intens oefenen kom ik er achter dat het helemaal geen ontspanningsoefening is maar een inspanningsoefening voor mijn mind. Mijn coach staat dan ook elke keer klaar met een spiegel, zodat ik meer en meer bewust word van mijn eigen gevoel. Ook de valkuilen waar ik vorige week ben ingetrapt bespreken we. Het blijft lastig met die geest die altijd afdwaalt, terug in het verleden, of op weg naar de toekomt, er zijn allerlei oordelen, angsten die dit moment verbloemen. Ik probeer wel enkele keren per dag te gaan zitten en mijn gedachten te observeren. dat is de enige manier om er achter te komen dat gedachten gaan en komen, en gaan en komen als golven op zee. Dan kan het pas echt interessant worden.....dan merk ik dat ik echt wel meer ben dan alleen maar gedachten. Diep in mij, helemaal in de kern zit toch een rustige kracht. Volgens mij noemen sommige dit de ziel. Om echt bij die ziel te komen heb ik stilte nodig. Nu ben ik erachter gekomen dat stilte daarom voor mij zo belangrijk is.
Ieder dag een beetje meer bewust zijn van de "rommel". Al de chaos wordt meer en meer zichtbaar, hij heeft zich dan ook jaren opgestapeld. Bij onze verhuis 5 jaar geleden heb ik dan ook een kamer vol rommel meegesleurd. Dingen waarvan ik dacht nooit afscheid te kunnen van nemen. Nu besef ik dat herinneringen beter in mapjes kunnen geklasseerd worden in je hoofd dan opgestapeld in een kamer. Het moet een plaats krijgen in mijn mind. Stapje per stapje gaan we dit opruimen zodat er meer ruimte komt voor nieuwe ervaringen, nieuwe levenslessen maar vooral overzicht.
Deze morgen heb ik de deur van de rommelkamer op een kier gezet, we zien wel wat de gevolgen zijn.
Fieso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten