maandag 8 juni 2015
De Ik-Zie-Wel- houding
Mijn gevoel doet een beetje raar de laatste tijd. Ik zou het op de mindfulness kunnen steken maar het is al langer aan de gang. Ik begin minder en minder verwachtingen te hebben. Minder verwachtingen van mijn gezin, werk, vrienden, gezondheid, gewoon van het leven rondom mij. En wat blijkt nu, geen verwachtingen hebben is het geluksrecept. Een rustgevend gevoel dat ik nog niet kende. Een paar weken, maanden geleden verwachte ik dat ik snel beter ging worden.Na dat verschrikkelijke jaar zou alles terug op zijn plooi vallen. Nu weet ik dat dat veel te veel verwachtingen waren en dat ik de druk veel te hoog heb gelegd. Ik maakte een mooi verhaaltje in gedachten van hoe iets zou kunnen zijn. Maar mijn droomwereld en de realiteit matchen nu eenmaal niet vaak met elkaar. Dat betekent niet dat de realiteit tegenvalt, hij is gewoon anders.
Maar ik merk nu dat ik veel meer open sta voor de mooie momenten die zomaar op mijn pad komen zodra ik mijn verwachtingen laat varen. Kortom momenten dat ik het leven aanvaardt zoals het komt.
Natuurlijk blijf ik dromen en hoop koesteren, maar meer geniet van de weg die ik bewandel.
Maar de Ik-Zie-Wel -Houding staat me wel aan.
De voorbije week was best heftig, nieuwe medicatie die me een constante zeurende hoofdpijn bezorgen, me amper laten slapen en dan de eerste keer mindfulness.
Nieuwe medicatie die me flink laten ontgiften. Drie kg groene tabletten kreeg ik in mijn schoot geworpen en eten maar. Mijn verdere eetlust is volledig weg, positief voor de weegschaal maar daar is ook alles mee gezegd. Mijn eerst 2 uur mindfulness waren leuk maar tegelijkertijd ook raar. Raar in de zin van, ik wist helemaal niet dat onze gedachten zo vaak werden weg getrokken. Ze willen hun eigen weg gaan en hebben er veel voor over. Het is zoals een spier trainen. Elke paar seconden onze gedachten terug brengen naar waar ze horen te zijn. Niet simpel, maar we gaan er voor. Ik kan net niet die ene persoon zijn waar het niet bij lukt.
Je gedachten bekijken zonder oordeel, hoe mooi kan het zijn.
Fieso
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten