De ijskast

Zondag, rustdag zou het moeten zijn. Na 2 dagen compleet van de wereld te hebben geweest door de hoofdpijn besef ik opeens dat het alweer zondagavond 31 Augustus is. Vrijdag en zaterdag gewerkt blijkbaar, veel zonder besef door de zware pijnstillers. Ik weet dat het niet mag maar het was dat of een paar moorden plegen. Ik kon er beter van genieten en er dan maar 2 innemen zodat de hoofdpijn niet weg was maar ik niet meer besefte dat ze er was. Natuurlijk was het hoofdpijn met misselijkheid en alles samen. Goed "het beest" laat van zich horen en ik besef dus maar weer dat de weg nog lang is..........
Heimwee, heimwee voelde ik vrijdagavond, ondanks de pijnstillers en met mijn slaapbril op keek ik, nee ik dwong mezelf te kijken naar tien om te zien. Daar had ik moeten zijn, 2 afleveringen, na 5 jaar terug van weg geweest. Maar helaas, ik moest bedanken. Jammer, maar het lot!

Met kippevel op mijn toch nog een beetje bruine armen moet ik toegeven dat de zomer toch een beetje voorbij aan het gaan is. Sorry mensen ik kan het niet mooier maken dan dat het is. Elke keer dat het zonnetje nu nog gaat schijnen hebben we een bonus! Mijn zomerjurkjes mooi opgeplooid in de kast, bikini's in de doos. Blote voetjes worden s' avond al terug ingeruild voor sokken.Morgen begint alweer de 9e maand van het jaar, wat betekent dat de herfst echt op komst is. Wat gaat de tijd toch snel. Nog 4 maanden en dan zien we weer bibberende mensen ongeduldig staan wachten op bus of trein, gezellige lichtjes overal, sneeuw, gezellige winteravonden voor de kachel.

Het leven gaat niet altijd over rozengeur en maneschijn, maar het is de kunst om op de mindere momenten dat je in de kou staat te wachten, het mooiste in je bovenhaalt.

Een eigen koelkast, splinternieuw en helemaal alleen voor mij, dat was de aanwinst vorige week. Ook al staat er in onze keuken een grote ijskast, mijn bergen, bergketens fruit en groenten pasten er niet in. Ze zijn verbannen naar de Fieso ijskast.