Gisteren was ik echt in zombiemodus, slecht geslapen en dan is er in de werkdag weinig produktiviteit te zoeken. Op zo n "slechte" dag doe je echt alleen maar wat je moet doen, wat inhoud als eten, drinken en zo veel mogelijk voor jezelf te zorgen. Zien dat iedereen zijn werk acceptabel uitvoerd. Ook stond er een dokterbezoekje gepland voor een bloed cheque up. Ook al zei de dokter dat ik super goed bezig was, ik had er geen oren naar......Dat fluisterend stemmetje was er weer " Rusten, rusten,rusten" 17.30, pyama aan en lekker knus onder mijn deken. Laat mij maar, ik vind het wel goed zo. soms moet je gewoon je wilskracht opzij zetten. Gelukkig voel ik me mentaal sterk, af en toe iets opgedraaid, maar voor mijn zijn " goed genoeg" Vandaag een nieuw dagje vol hoop en een lach op mijn mond beginnen we eraan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten