Waarom, waarom, gewoon daarom!

Ik roep al mijn soldaten tot orde, wat is er mis met jullie jongens? Waarom vechten jullie niet met man en macht? Ik voel dat jullie niet genoeg je best doen, mijn slogan hier thuis en op mijn werk is " doe het goed of doe het niet". Wel jullie horen bij mij en naar mijn normen doen jullie niet goed genoeg jullie best. Ik sloof me hier twee dagen uit om te rusten, mijn lijf meer plat te leggen dan rechtop. Geloof me, niet gemakkelijk als je hoofd niet mee wil. Maar nee na al deze rust voel ik mij geen sikkepit beter, nog altijd hoofdpijn. Ik heb de indruk dat deze hele toestand niet alleen op mij maar ook op mijn man begint in te werken. Hij loopt al twee weken met een verkoudheid rond, ligt meer in bed dan te werken en loopt al drie dagen met barstende hoofdpijn rond. Soms denk ik dat niet alleen het leven uit mij genomen wordt maar ook uit hem. Het werk zit zo propvol en als je dan nog ziek wordt bevorderd het de situatie natuurlijk niet. En nee, de vele woorden zoals "maak je niet druk" of " het is nu eenmaal zo" passen niet bij mij, met deze goedbedoelde woorden barst de bom van onmacht en frustratie helemaal. Maar na regen komt zonneschijn hoop ik en deze situatie zet zich wel weer recht!

Soms moet je even op je bek gaan om vervolgens op die plek terecht komen te komen waar je liever niet wil zijn, die plek voelt alsof alles tegen zit, die plek waar je pas voelt hoeveel pijn iets heeft gedaan, die plek waar je vanaf een afstand naar terug kijkt en erachter komt dat je jezelf te hard hebt laten meeslepen. Op die plek lijk ik nu te zijn. Alles in vraag te stellen, waarom doe ik dit werk, waarom wil ik zelfstandig zijn, waarom wou ik hier wonen, waarom zie ik iemand graag, waarom wil ik de verantwoordelijkheid van een halve boerderij, waarom, waarom, waarom..................Ik baal verschrikkelijk omdat ik zoveel antwoorden kan bedenken en eigenlijk ook geen. Waarschijnlijk maak ik keuzes om te zijn wie ik ben, verkeerd, helemaal niet!

Hoe vaak doen we dat niet, onszelf goedpraten tegenover onszelf? Ons gevoel negeren of verbloemen door angst en verlangen? En daar hoorde dit besef bij, ik heb mezelf voor de gek gehouden, deels bewust, deels onbewust. Dat was het kind in mij dat graag wilde en mijn emotie manipuleerde.

Ik moet eerlijk ziek zijn opent je ogen, leert je jezelf kennen. toch een pluspuntje aan het "beest"


Fieso