Nieuwe start

Maandagmorgen en niet zo maar één, een nieuwe werkdag na zoveel dagen rust. Mijn ogen waren open voordat de wekker afliep, toch weer die onrust. Voorwat eigenlijk, alles draait goed op mijn werk, lekker thuis op mijn eigen tempo. Blijkbaar denkt mijn onderbewustzijn niet zo. Na 3 maand medicatie veranderde ook vandaag weer de hoeveelheden, met als gevolg ook nog een strenger voedingsschema ( ik dacht dat het niet erger kon). Nu gaat fruit en groenten nog belangrijker worden en vlees ingeperkt worden. Als ik het bekijk is mijn leven soms een gekkenhuis, ik heb zelf al moeite met het bij te benen laat staan het te volgen. Respect voor mijn man die hierin elke keer zo meegeslingerd  kan worden. Hoe ga je hiermee om, hoe laat je oordelen los? Ik begrijp wel de reactie van " Laat dit toch of doe dat nou niet als je er achteraf ziek of uitgeput van geraakt" Maar waar is de lijn of het pad dat ik moet bewandelen? Ik zoek nog steeds de goede weg en probeer zo goed mogelijk op de tegels te blijven. Maar deze weg leidt een eigen leven. Ik ben altijd bang dat de tegels op een moment ophouden en dan? Soms maak ik een keuze op gevoel zonder dat ik weet welk de reden erachter is, welke bedoeling, gewoon omdat deze niet duidelijk is. Als het de verkeerde keuze is word ik toch weer teruggefloten, en dan heb ik steun nodig. Verbazend hoeveel mensen er willen zijn op zo n momenten. Gelukkig maar!! Niemand heeft het zelf in de hand hoe of wat er gebeurd in onze omgeving, maar we hebben wel de kans om bepaalde dingen aan te passen of om het draaglijker te maken voor jezelf of door je lichaam bij te staan. Ik geef iedereen de goeie raad om echt wel met je gezondheid bezig te zijn, niet morgen of later maar wel nu, geef je kinderen een goede start mee en geen start met frisdrank en suiker. Hiermee maak je jezelf en hun niet gelukkig. Wie wil er geen fit, slank en gezond lichaam als tiener maar ook als volwassene. Ik bekijk mijn eetgewoonten niet als straf wel als een nieuwe start.

Fieso