Jong, maar niet te

Ik tel de dagen weer af, bijna kan ik er weer een kaarsje bijzetten. Ik sta stil waar ik nu sta en kijk vanwaar ik ben gekomen. Ik probeer te oordelen en niet te oordelen, misschien gewoon te zien waar ik sta.
Wat vind ik van mezelf? Vind ik het goed of fout? of is het grijs en ok?
Ik kijk vanuit verschillende invalshoeken naar mijn verleden. De kleuterschool, lagere, middelbaar, Antwerpen, diploma, relaties, studeren, zelfstandig, ondernemend, ontdekkend........
Het is maar net hoe ik het bekijk, ik heb drama meegemaakt en heel waarschijnlijk, nee het is gewoon een zekerheid zal ik nog drama meemaken. Ik heb al een stuk leven geleefd, maar zit nog bijlange niet in de helft ( hopelijk).
Toch niet standaard mijn leven, al 25 jaar met een vies "beest" in mij. Dat boezemd me toch wel angst in, anderzijds ik heb nog zoveel te ontdekken.  Er kunnen nog zoveel plannen gemaakt worden, dus komaan met die kaars! 
Mijn leven was, is en zal er zijn!!

Fieso