Teken zijn geleedpotige parasieten die behooren tot de spinachtigen. Ze hebben ook 8 poten maar maken zich verschillend door geen duidelijke scheiding tussen kop en achterlijf. Teken leven van het bloed van gewervelde dieren, ze bijten zich vast in de huid en laten na deze bloedmaaltijd, die enige dagen kan duren,zich vallen. Teken zijn ziekteoverdragers daarom ook vector genoemd.
Er zijn verschillende soorten teken maar de enige die de ziekte van lyme kan overbrengen is bekend als schapenteek. De veroorzakers van lyme zijn spirocheten, spiraalvormige bacteriën die vooral bij muizen en egels te vinden zijn. De teek wordt besmet met het bloed dat hij bij deze dieren opzuigt.
Een niet met bloed volgezogen teek is slechts een paar millimeter groot, de meeste hebben de kleur zwart of bruin. In volgezogen toestand kan de teek een paar cm groot worden. De vrouwtjes kunnen tot 624 maal hun eigen gewicht opnemen aan bloed.
Een tekenbeet is niet pijnlijk omdat er in het speeksel van de teek een verdovende stof zit die eveneens bloedstolling tegengaat. Deze zorgt ervoor dat de teek kan blijven bloed zuigen.
De teken scheiden een soort lijmstof uit zodat ze zich na het in de huid boren goed vastzetten.
De teek kent net als alle ongewervelde dieren verschillende levens, stadia die na vervelling veranderen.
Als de jonge teek uit het ei kruipt (larve) heeft deze teek 6 ipv 8 poten. Ze kruipen dan op een grasspriet op enige hoogte en wachten af tot ze zich op een gastheer kunnen vastzetten. Ze zuigen zich vol, vallen eraf en vervellen. Een teek in larvestadium kan geen ziektes overbrengen. Dan vervellen ze zich en ontwikkelen 2 extra poten, dit stadium ( nimf). Deze teek herhaalt het hele zuigverhaal en vervelt voor een tweede keer, daarna is de teek volwassen. De vrouwtjes zuigen zich helemaal vol en zetten dan de helft van hun lichaamsgewicht om in duizenden eitjes. Dan sterven ze.
Teken gaan extreem zuinig om met hun energie zodat ze een jaar zonder voedsel ( bloed) kunnen. Sommige soorten wel 5 jaar.
Preventief kan de mens een insectenwerend middel dat DEET bevat gebruiken . Deze stof verstoort de reukzin van de teek zodat het zijn gastheer niet meer kan vinden.
Voor een teek te verwijderen is het van belang dat de teek niet wordt beschadigd, dus niet trekken of draaien, niet pletten, samenknijpen.Hierdoor kan de maaginhoud van de teek in het bloed van het menselijk lichaam komen waardoor het besmettingsgevaar veel groter wordt. Het enige middel voor dit vies beestje te verwijderen is een tekenpincet of tekenlepel.
Ik ben 25 jaar geleden besmet geraakt door een gelijkaardig beestje. Hoe meer ik erover lees hoe meer ik het een vieze aandoening vind. Wie weet waar heeft " mijn" teek de besmetting opgelopen, op een muis, rat, misschien wel op een vleermuis?
Fieso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten