Een suikervrij bestaan, bijna vier weken, mist zn uitwerking op mijn humeur zeker niet. Af en toe doorslaan en eens flink over de rooie gaan kan allemaal. Ik geef het helemaal toe en minimaliseer mn boosheid helemaal niet. Ik hoef niet echt een grote reden te hebben om in roepen of tranen uit te barsten. Het komt er gewoon uit zoals die hagelbui vorig weekend. Op het onverwachts zodat iedereen soms met verstomming is geslagen. Meestal komen ze dan af met van die sussende woordjes, ik kan op zon moment maar één ding bedenken Bol het af!! Er helpt geen woord of daad op dat moment.....een koekje of een snoepje misschien een sigaret, maar ah ja dat mag niet nee. Bescherm dus jezelf en maak je uit de voeten.
Het kan moeilijk zijn op deze emotionele rollercoaster te rijden, maar ik weet het gaat even snel over als het gekomen is. Steek het maar op dat " beest" in mij, dat lelijk ding dat weer rustig aan het slapen is, lekker gezellig in één of ander hoekje, te bedenken wat de volgende frats gaat zijn die hij wil uithalen. Maar vergis je niet ventje, ik ben voorbereid en dag na dag leer ik je beter kennen. Zodat je binnenkort nog weinig kans gaat hebben op kuren.
Zoals Barack Obama zo mooi kan zeggen " Yes We can" .
Wees daar maar zeker van!
Fieso
Geen opmerkingen:
Een reactie posten